Κοινωνικές Ιστορίες
Οι κοινωνικές ιστορίες χρησιμοποιούνται στην εκπαίδευση των παιδιών με αυτισμό. Μέσα από την κοινωνική ιστορία παρουσιάζουμε καταστάσεις στο παιδί με αναπτυξιακή δυσκολία και περνάμε μηνύματα που μπορεί να επεξεργαστεί και να αφομοιώσει. Το παιδί μπορεί να πράξει ανάλογα σε παρόμοιες καταστάσεις σε συνθήκες δύσκολες και απρόοπτες. Μπορεί να διδαχτεί τις κοινωνικά αποδεχτές συμπεριφορές και να διαφοροποιήσει τις κοινωνικά μη αποδεκτές συμπεριφορές διαμορφώνοντας ανάλογα τη δική του. Οι κοινωνικές ιστορίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διδάξουν ρουτίνες συμπεριφορών που το παιδί δεν μπορεί να ακολουθήσει εύκολα και μαθαίνει να ακολουθεί σαν κανόνες. Πέρα από αυτό μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να εγκαταλείψουν αρνητικές συμπεριφορές, να χειριστούν φοβικές καταστάσεις ή ακόμα και συνθήκες που τους προκαλούν άγχος. Μέσα από αυτές ενισχύεται η προβλεψιμότητα των κοινωνικών καταστάσεων και η δυνατότητα αντιμετώπισης του δυναμικού κόσμου από το παιδί με αυτισμό.
Παραδείγματα:
Ζητάω βοήθεια
Μερικές φορές δυσκολεύομαι με τα μαθήματα του σχολείου. Αυτό είναι λογικό.
Άλλες φορές, δεν μπορώ να κάνω κάτι μόνος μου.
Όταν δυσκολεύομαι στο σχολείο μπορώ να πω στον δάσκαλό μου: «Θα μπορούσατε να με βοηθήσετε;» ή «Δυσκολεύομαι με….». Αυτό είναι ευγενικό!
Κάποιες φορές δεν γνωρίζω πώς να κάνω κάτι που μου ζητάει κάποιος. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να τα κάνουν όλα!
Τότε μπορώ να ζητήσω βοήθεια από τους γονείς μου!
Περπατάω στον δρόμο
Όταν χρειάζομαι να πάω κάπου, περπατάω στον δρόμο. Πολλοί άνθρωποι περπατούν καθημερινά στους δρόμους.
Μερικές φορές έχει τόσο κόσμο που αναστατώνομαι. Αυτό συμβαίνει. Όταν χρειαστεί να περπατάω, πηγαίνω πάντα από το πεζοδρόμιο.
Πρέπει να είμαι πολύ προσεκτικός όταν περπατώ. Πάντα προσέχω γύρω μου, τα αυτοκίνητα, τα φανάρια και τους άλλους ανθρώπους.
Περνάω από φανάρι μόνο όταν ανάψει το πράσινο.
Συχνά, συμβαίνει να περπατώ μαζί με κάποιον μεγάλο. Τότε, τον πιάνω από το χέρι και μένω κοντά του. Αυτό πρέπει να γίνεται πάντα.
Μερικές φορές, ενθουσιάζομαι με κάτι και θέλω να το δω καλύτερα. Τότε θα προσπαθήσω να μείνω στο πεζοδρόμιο και να κοιτάξω προσεκτικά τον δρόμο. Θα περάσω μόνο όταν σιγουρευτώ ή όταν μου πει ο συνοδός μου.
